Używamy Cookies w celu dostosowania naszych serwisów do indywidualnych potrzeb użytkowników.
Dalesze korzystanie z tego serwisu oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia. Dowiedz się więcej o naszej polityce prywatności

Zamknij
fot. Malwina Łubieńska
Galeriafot. Malwina Łubieńska
  • Warta wysycha. Poziom wody w rzece jest najniższy w historii!
    Niski poziom wody na Warcie. Systematyczne przesuszanie środowiska jest już faktem. Musimy być gotowi na brak wody.
    Wyciek nieznanej substancji do Warty. Strażacy położyli zapory na rzece. Pobrano próbki do badań. 
    Poznań: W Cybinie nie ma już praktycznie wody. Z dopływu Warty unosi się nieprzyjemny zapach. 

    Żyjemy w mieście znikających rzek. Część z nich już dawno ustąpiła pola zabudowie mieszkalnej, drogom, kortom tenisowym (Seganka, Bogdanka, Chartynia). Część wysycha pod wpływem rekordowych susz, będących efektem postępującego ocieplenia klimatu (Cybina, Warta). Skarłowaciałe niedobitki zasilane są regularnie przez nielegalne zrzuty ścieków i odpadów produkcyjnych. Ale spokojnie, rzeczny problem to wyłącznie przejściowe zawirowania, już niedługo będziemy mogli cieszyć się w tych miejscach nowymi osiedlami w stanie deweloperskim pod klucz.

    Poznańska Orkiestra Improwizowana zaprasza na ostatnie pożegnanie tutejszych rzek. Kilkunastu muzyków przy użyciu m.in. saksofonu, kornetu, klarnetu, bębnów obręczowych, ukulele, kontrabasu, trąbki, modulara, metalowych odpadów i głosu odegra skomponowane specjalnie na tę okazję żałobno-komediowe requiem dla rzek oraz wykona szereg wodnych rytuałów w skromnych, toksycznych pozostałościach Warty i Cybiny. Zachęcamy do wzięcia udziału w tym niezwykłym, pogrzebowym kondukcie i składania okolicznościowych wieńców.

    Koncert rozpocznie się pod mostem Rocha po wschodniej stronie Warty, następnie w kondukcie przejdziemy nad Cybinę, gdzie odbędzie się druga część wydarzenia.

  • POZNAŃSKA ORKIESTRA IMPROWIZOWANA

    Poznańska Orkiestra Improwizowana (Poznan Improvisers Orchestra) to kolektyw zrzeszający muzyków i dyrygentów z Poznania czerpiących przyjemność z improwizacji w dużym składzie. Powołana do życia w listopadzie 2017 r. grupa wykorzystuje system dyrygentury rotacyjnej, pozostawiając przy tym artystom szeroką swobodę interpretacyjną.

    Filozofia działania Orkiestry opiera się na otwartości i równości, czemu służyć mają: brak hierarchii i barier dołączenia, programowa bezpłatność koncertów, dyrygentura rotacyjna i organizowane regularnie otwarte warsztaty. Kolektyw nieustannie szuka nowych środków wyrazu, choćby sięgając po zepsute instrumenty czy improwizując ruchowo.

    POI stara się być platformą integracji różnorodnych środowisk muzycznych, rozwijając współpracę jej członków także w mniejszych składach w ramach cyklu koncertowego Orkiestra Minus.

    Do tej pory z Orkiestrą koncertowało ponad sześćdziesięcioro muzyków z całego świata, także w formie gościnnej dyrygentury (m.in. Yedo Gibson, Benedict Taylor czy Albert Cirera).

    REALIZACJA

    1. Rafał Ziąbka – koncepcja artystyczna, dyrygentura
    2. Michał Joniec – teksty dla chóru, metalowe odpadki, złom
    3. Zuzanna Boratyńska – saksofon altowy, flet
    4. Maja Wąż – głos, muszla
    5. Dominika Szelążek – głos, baraban
    6. Bartosz Ignacy Wrona – głos
    7. Anna Niestatek – głos
    8. Aleksandra Szalińska – głos
    9. Michał Giżycki – klarnet basowy
    10. Weronika Kulesza-Gryszczuk – kornet
    11. Adam Jełowicki – kornet
    12. Kacper Sikora – trąbka, harmonijka ustna
    13. Dawid Dąbrowski – modular
    14. Hubert Karmiński – elektronika (samowystarczalna nagłośnieniowo)
    15. Guilherme Sancho – ukulele
    16. Ostap Mańko – skrzypce
    17. Mikołaj Nowicki – kontrabas
    18. Borys Słowikowski – bębny obręczowe, dyrygentura
    19. Monika „Misha” Winnicka – koordynator foto/media
    20. Malwina Łubieńska – fotograf

    Rafał Ziąbka – wieczny student, czajman, saunamistrz, producent i kurator sztuk performatywnych, bon vivant. Jego głównym projektem jest rozwijana od 2017 r. Poznańska Orkiestra Improwizowana, w której także manageruje, dyryguje oraz gra na radioodbiornikach. Jako kurator porusza się przede wszystkim w obszarze muzyki improwizowanej, sound artu i bio artu, współpracując m.in. z Agatą Siwiak, Gerardem Lebikiem, Patrykiem Lichotą, Witoldem Oleszakiem czy Dianą Lelonek. Prowadzi również autorską audycję ROJE w Radiu Kapitał, poświęconą tropieniu różnorodnych przejawów muzycznej rojowatości w improwizacji na dużą skalę W swojej działalności skupia się przede wszystkim na otwartych inicjatywach, wychodzących poza instytucjonalne ramy i poszukujących odbiorcy w jego codziennym otoczeniu.

    Michał Joniec – muzyk, literat, animator kultury, realizator dźwięku. Studiował kulturoznawstwo i filozofię na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza. Od lat gra na perkusjonaliach i bębnach tradycyjnych, a przede wszystkim na śmieciach, które znajduje i wykorzystuje jako idiofony. Pisze poezję, reportaże, teksty dla chóru, zajmuje się też field recordingiem. Członek eksperymentalnego kolektywu muzycznego kakofoNIKT (od 2006 r.), POI (od 2017 r.) oraz aktywny uczestnik i animator wielu bardziej efemerycznych działań poznańskich środowisk muzycznych. Zdobywca „Złotych Gęśli” dla najlepszego instrumentalisty folkowego podczas festiwalu Nowa Tradycja 2019. Współprowadzi Statek Kultury (pierwszy w Polsce pływający ośrodek kulturalny); współtworzy Laboratorium Rejs (pływające warsztaty filmu dokumentalnego), a od 2018 r. organizuje także ImproPlener - festiwal w formie pleneru artystycznego, związany ze sztuką improwizacji i działaniami site-specific.

    Zuzanna Boratyńska – saksofonistka. Uczyła się w PSM II st. im. Fryderyka Chopina w Poznaniu w klasie saksofonu klasycznego. Na drugim roku zdobyła 3 miejsce w Międzynarodowym Konkursie Instrumentów Dętych „Premio Citta di Padova”. Po kilku latach nauki inspiracji zaczęła szukać w jazzie. Od 2018 roku zasila szeregi Poznańskiej Orkiestry Improwizowanej. W międzyczasie inspiracji dostarcza jej poznańska scena teatrów niezależnych – współpracowała m.in. z Teatrem Porywacze Ciał (studio aktorskie, ale również aktywny udział w spektaklach). Różne formy eksperymentowania z saksofonem to przestrzenie, które pozwalają jej łączyć doświadczenie sceniczne z instrumentalnym, co często skutkuje performatywnym charakterem wystąpień.

    Maja Wąż – człowiek lasu i renesansu. Wrażliwy obserwator, czuła kreatorka. Kotek Schrödingera. Duch interdyscyplinarny i oscylujący pomiędzy różnymi dziedzinami sztuki i nie-sztuki. Wyraża się m.in. malarstwem, grafiką (np. plakat), słowem, muzyką - najchętniej improwizowaną i intuicyjną, śpiewem – ostatnio szczególnie białym, naturalnym, etnicznym, wielogłosowym, w wydaniu tradycyjnym, jak i eksperymentalnym. Czasem szeptem, czasem krzykiem. Czasem autsajderem, czasem częścią roju. Działa m.in. w Poznańskiej Orkiestrze Improwizowanej i w Chórze Pogłosy. Ukończyła Edukację Artystyczną na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu.

    Dominika Szelążek – antropolożka kultury, wokalistka, muzyk, animatorka kultury i edukatorka. Fascynuje się etnomuzykologią, zwłaszcza technikami śpiewu, od lat zajmuje się śpiewem tradycyjnym, znanym jako ,,biały głos”. Gra na barabanie, polskim bębenku obręczowym i akordeonie. Związana z Kołorkingiem Muzycznym w Poznaniu, gdzie prowadzi Śpiewkę – otwarte spotkania poświęcone improwizacji wokalnej. Udziela się w projektach związanych z muzyką improwizowaną i polską muzyką tradycyjną, współtworzy zespoły: Poznańska Orkiestra Improwizowana, kakofoNIKT & Chór Pogłosy, Sad, Niedzielne Muzykantki.

    Bartosz Ignacy Wrona – nieśpiewający wokalista, opowiadacz, życiowy improwizator, dyrygent, twórca Chóru Nieśpiewającego, hipis. Od wielu lat sprawdza możliwości ludzkiego głosu w rozszerzonych technikach wokalnych i warsztatach Chóru.

    Anna Niestatek (fontAnna) – artystka dźwiękowa, wokalistka, performerka. Tworzy pełne empiryzmu, płynnie przelewające się przez palce kompozycje eksplorujące możliwości kobiecego głosu. Ich cechą charakterystyczną jest wykorzystanie głębokich, wodnych pogłosów różnego rodzaju, symbolizujących oniryczny, tajemniczy i ulotny świat akwatyczny. W swoich kompozycjach i podczas live actów nie korzysta ze słów, pragnąc porozumieć się ze słuchaczem na poziomie doznań zmysłowych. Jej twórczość opiera się głównie na improwizacji. Jest autorką serii kolaży stworzonych wyłącznie na głos. Współtworzy zespoły Salimara, Ur Jorge i Chora Żywność. Dyryguje Bydgoską Orkiestrą Improwizowaną, współpracuje z muzykami sceny niezależnej oraz Poznańską Orkiestrą Improwizowaną.

    Aleksandra Szalińska – kulturoznawczyni, graficzka, performerka. Śpiewała z Stanley Krupnick i FLicker Finger, obecnie wokalistka w OOBE i SZNYT. Od 2018 r. członkini Poznańskiej Orkiestry Improwizowanej; pracuje tez nad solowym projektem pod pseudonimem FLicker Fox.

    Michał Giżycki – klarnecista, saksofonista, improwizator. Zasila poznańską scenę muzyki improwizowanej. Inspiracje czerpie z wszelkich wartościowych zjawisk dźwiękowych fauny i flory (także z muzyki improwizowanej, jazzowej, klasycznej, współczesnej, etnicznej czy rockowej). Współtworzy awangardowy kwintet - Drogi Krajowe, sonorystyczne duo z Karolem Firmantym, Poznańską Orkiestrę Improwizowaną oraz solowe projekty eksplorujące możliwości wyobraźni i percepcji oraz wykorzystujące naturalną akustykę budynków, obiektów architektonicznych oraz przestrzeni.

    Weronika Kulesza-Gryszczuk – kornecistka, trębaczka. Absolwentka studiów licencjackich na kierunku Jazz i Muzyka Estradowa na Uniwersytecie Zielonogórskim (klasa dra A. Majewskiego) oraz magisterskich na Akademii Muzycznej w Bydgoszczy (klasa dra M. Gawdzisa). Współpracowała z różnymi big-bandami oraz orkiestrami, w tym z działającym przy wrocławskim klubie jazzowym Vertigo Big-Band. Pierwszą styczność z wykonywaniem muzyki swobodnie improwizowanej miała na XII Festiwalu Green Town of Jazz (2016), podczas którego wraz z zespołem zaimprowizowała muzykę do filmu „Dwaj ludzie z szafą” R. Polańskiego. Z POI związana od 2018 roku. Poza wykonawstwem muzyki zajmuje się edukacją obecnie prowadząc zajęcia umuzykalniające dla dzieci do lat 6 oraz zajęcia muzyczne w Ośrodku Terapii Zajęciowej.

    Adam „Teresa” Jełowicki – trębacz, kornecista, student Akademii Muzycznej w Poznaniu, absolwent Uniwersytetu Zielonogórskiego. Współpracował z takimi zespołami jak: Poznańska Orkiestra Improwizowana, Big Band Uniwersytetu Zielonogórskiego, Cztery Metry od Chodnika, OOZ czy Apli Papli. Koncertował m.in. na Festiwalu Muzyki Spontanicznej, Bass&Beat Festival, Podwodny Wrocław, Powidz Jam Festiwal czy Festiwal Dźwięków Wszelakich Zgrzytowisko. Uczestnik wielu warsztatów, prowadzonych przez Roba Mazurka, Chada Taylora, Petera Evansa, Vasco Trillę, Annę Kaluzę czy Adama Rapę.

    Kacper Sikora – gitarzysta, improwizator. Miłośnik mądrości i piękna. Jest zafascynowany możliwościami artykulacyjnymi instrumentów muzycznych, w szczególności gitary, często je preparując (niestandardowe stroje, niestandardowe posługiwanie się nimi czy wzbudzanie dźwięku za pomocą przedmiotów takich jak bułki pszenne, banany, butelki czy wentylatory). Inspiruje się między innymi brzmieniami brytyjskiego rocka progresywnego, muzyką awangardową oraz średniowieczną muzyką arabską, tureckim funkiem i soulem czy bossa nova pierwszej fali. Współzałożyciel poznańskiego zespołu improwizacyjnego Pasmo, członek szczecińsko - poznańskiego zespołu progrockowego Kinpira i Poznańskiej Orkiestry Improwizowanej. Panicznie boi się komarów i szerszeni.

    Dawid Dąbrowski – kompozytor teatralny i producent muzyczny. Zajmuje się szeroko pojmowaną elektroniką, od projektow solowych bazujących na eksperymentach z syntezą modularną, przez współpracę z instrumentalistami (Dąbrowski/Mańko, Drogi Krajowe, Junosty), po taneczno-noise'ową elektronikę (Resmover). Autor instalacji audiowizualnych i performansów zrealizowanych w Polsce i za granica (Festiwal Malta, Granica - Platforma TIU, Mariupol/Kiyv). Współorganizator festiwali HIATUS i Gadafest.

    Hubert Karmiński (Karminsky) – człowiek o wielu pasjach i zainteresowaniach związanych z muzyką. Producent i instrumentalista rodem z Kujaw, choć związany z poznańską sceną eksperymentalno – improwizatorską. Twórca muzyki do spektakli i wystaw, Kulturalno-Oświatowiec Kołorkingu Muzycznego i pomysłodawca inicjatywy KOimpro!. Współtwórca wielu artystycznych i edukacyjnych akcji, takich jak: net-label Wielu Nagrania, Festival Hiatus, Muzyczne Komplety (darmowe kursy z dziedziny muzyki dla dorosłych). Realizator dźwięku w Teatrze Muzycznym w Poznaniu; twórca projektu "baŚNIE na nowo". Jest członkiem wielu formacji muzycznych: od awangardowego kwintetu Drogi Krajowe przez Poznańską Orkiestrę Improwizowaną, duety Giżycki/Karminsky oraz Wnuczka Mróz po synth-popowe Junosty i Żywłogę. Na antenie Radia Afera prowadzi autorską audycję o muzyce niezależnej - Salon Odsłuchowy.

    Guilherme Sancho – a musician interested in being able to play in all styles of music, and creating music from the intersection of these influences. His main instrument is the electric guitar. Member of Poznan Improvisers Orchestra since 2018.

    Ostap Mańko – skrzypek działający w obszarach muzyki akademickiej, nowej, elektroakustycznej, improwizowanej. Absolwent Akademii Muzycznej im. M. Lysenka we Lwowie, stypendysta i laureat wielu międzynarodowych konkursów skrzypcowych; obecnie pracuje w Orkiestrze Filharmonii Poznańskiej. Jest członkiem zespołów muzyki nowej Sepia Ensemble (Poznań), Constanty (Lwów) - którego jest współzałożycielem, duetów Dąbrowski/Mańko oraz Oleszak/Mańko, zespołu Drogi Krajowe oraz Poznańskiej Orkiestry Improwizowanej. Współpracuje ze Studiami Muzyki Elektroakustycznej we Lwowie, Poznaniu i Krakowie.

    Mikołaj Nowicki – kontrabasista związany z wrocławską sceną muzyki improwizowanej, folkowej oraz ze środowiskiem współczesnego cyrku. Ukończył Akademię Karola Lipińskiego we Wrocławiu oraz wydział jazzu na Bednarskiej w Warszawie. Członek zespołów takich jak: Bociany, JTV, Pieśni Piękne, Raizefieber, Kapela Timingeriu oraz Ślina. Mikołaj wydał albumy z zespołem Raizefieber i Ślina oraz z kwartetem Krzysztofa Feteasia. Od kliku lat współpracuje z kolektywem Keyos Teater, z którym wystawiają spektakl Miasto Którego Nie Było. Od wielu lat występuje na koncertach w ramach festiwalu Jazztopad oraz był członkiem kolektywu Witaminy.

    Borys Słowikowski – muzyk, edukator, performer z Poznania, na co dzień działający w Berlinie. Uczy gry na bębnach obręczowych, rozwija autorską metodę nauczania improwizacji rytmicznej. Zajmuje się muzyką tradycyjną i współczesną, improwizacją ruchową, performansem, animacją kultury. Współorganizator i dyrygent Poznańskiej Orkiestry Improwizowanej.

    Monika Misha Winnicka – absolwentka poznańskiej muzykologii. Ochoczo angażuje się we współtworzenie lokalnych festiwali muzycznych i filmowych. Współpracuje z redakcją Meakultura, pisze recenzje z koncertów oraz przeprowadza wywiady z muzykami światowej sławy. Współtworzy Kołorking Muzyczny, opiekuje się Poznańską Orkiestrą Improwizowaną, organizuje koncerty, zajmuje się social mediami, prowadzi podcast o muzyce lokalnej (Kontra w punkt), fotografuje sytuacje muzyczne.

    Malwina Łubieńska – urodzona w Gorzowie Wielkopolskim, absolwentka Uniwersytetu Adama Mickiewicza, na kierunku Filmoznawstwo i kultura mediów. Pasjonatka szeroko pojętej sztuki. Ukończyła I stopień szkoły muzycznej im. W.J.Ciesielskiego w Gorzowie Wlkp. Sztukami wizualnymi zajmuje się od kilku lat. Fotografia od zawsze była obecna w jej życiu i domu rodzinnym. Na swoich zdjęciach porusza często tematykę samotności jednostki, wyobcowania, emocjonalnego wypalenia. Uzyskała m.in. 3 miejsce w 65. Dorocznej wystawie fotografii GFT, wyróżnienie im. Z. Łąckiego za portret w 62. Dorocznej wystawie fotografii GFT, wyróżnienie za portret w ogólnopolskim konkursie organizowanym przez ToDobryKurs. Jej prace zostały też opublikowane na stronie Vogue Italia, a także w Intelegance Magazine.