Używamy Cookies w celu dostosowania naszych serwisów do indywidualnych potrzeb użytkowników.
Dalesze korzystanie z tego serwisu oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia. Dowiedz się więcej o naszej polityce prywatności

Zamknij

W ramach trwającego kilka miesięcy programu Generatora Malta 2020 będziemy mogli doświadczyć działań i poznać projekty, które wtapiają i wczytują się w wody różnorodnych zbiorników i cieków z Poznania, Wielkopolski i innych części świata. Są wśród nich wody niewidoczne dla oka – wodociągi, kanały czy studnie; te rzadko zauważane, zaśmiecane, jak Różany Potok, Strumień Junikowski, zabudowywana Bogdanka; są i te często odwiedzane przez poznaniaków i poznanianki – jeziora Rusałka i Strzeszynek, rzeka Warta, która dała życie miastu, i rzeka Główna z długą tradycją młynarską; a także wysychające jeziora Wielkopolski, basen Morza Śródziemnego, a nawet wody Pacyfiku oraz studnie budowane w krajach, których mieszkańcy i mieszkanki cierpią na brak dostępu do wody pitnej.

Równie zróżnicowane są formaty działań, które artyści i artystki proponują. Mateusz Kowalczyk uda się w podróż korytami poznańskich dzikich strumieni, którą będzie można obserwować na żywo w internecie. Daria Mielcarzewicz przygotowuje wirtualną mapę kilkudziesięciu wielkopolskich jezior, której powstawanie jest poprzedzone ich eksplorowaniem przez autorkę, a premierze będzie towarzyszyć rowerowa wycieczka krajoznawcza. Pascal Marquilly i Gustavo Carvalho zaprezentują w plenerze film z koncertem fortepianowym na żywo, który jest efektem pracy z mieszkańcami i mieszkankami lądów zagrożonych zalaniem ze względu na podwyższanie się poziomu mórz i oceanów. Sara Alavi zaprosi do kolektywnego rzeźbienia w glinie. Małgorzata Myślińska proponuje warsztaty ruchowe nad jeziorem i prowadzi obserwacje zachowań plażowiczów, z których powstaną zin i wystawa. Pamela Bożek realizuje śledztwo artystyczne w sprawie studni finansowanych z polskich zbiórek społecznościowych. Kolektyw Przepływ prowadzi wywiady z ekspertami i ekspertkami i zbiera materiały audiowizualne do wielokanałowej instalacji wideo o podziemnych hydronarracjach. Kolektyw nurkowy Bojka, wykorzystując narzędzie mikroretencji, działa w terenie, ze społecznością ROD Bogdanka, zagrożonego oddaniem w ręce dewelopera. Młodzi aktywiści i artystki z poznańskich liceów, pod opieką kuratorską Agnieszki Różyńskiej, przygotowują serię performansów o naszej odpowiedzialności za przyszłość z perspektywy wody. Poznańska Orkiestra Improwizowana komponuje Requiem dla Warty, które muzycy wykonają podczas koncertu w rzece. Dawid Dąbrowski i Evgenia Klemba przywrócą wodę w nieczynnym basenie sportowym przy użyciu hydrofonu, kwadrofonicznego systemu audio i projekcji wideo. Zielona Grupa i Stowarzyszenie Młodych Animatorów Kultury zbierają wspomnienia mieszkańców i mieszkanek Dębca i Głównej związane z wodą i z nich stworzą mapy sentymentalne tych dzielnic. Poznańska Garażówka organizuje charytatywną wyprzedaż oraz serię debat o korelacji zmian klimatu z wojnami, reżimami i światową gospodarką, które zmuszają ludzi do ucieczki.

Najważniejsza w realizowanych projektach jest wrażliwość na to, czego wybrane wody doświadczają od człowieka, czego możemy się od nich dowiedzieć o nas samych i jakie wyciągnąć wnioski. Wodę traktujemy bowiem jako podmiot odczuwający. Wielkopolskie jeziora i poznańskie akweny doświadczają skutków antropocenu i działalności kopalni odkrywkowej, wywołujących suszę. Obserwują, jak spędzamy czas wolny i za czym tęsknimy w naszym umiarkowanym klimacie. Strumienie odczuwają nasze konsumenckie nawyki, zanieczyszczające ich wody. Widzą, jak przedkładamy zyski z deweloperki ponad dobrostan przyrody. Morze Śródziemne doświadcza, jak jesteśmy obojętni na życie tych, którzy uciekają przed cierpieniem i śmiercią i próbują znaleźć schronienie w Europie. Studnie opowiadają o bardzo skomplikowanym, nie zawsze przejrzystym łańcuchu dostaw w projektach pomocowych, dzięki którym są budowane w krajach z ograniczonym dostępem do wody pitnej. Woda jest tobą i mną. „Zwracamy do zbiornika i mórz nie tylko nasze antydepresanty, sztuczne estrogeny czy najpospolitsze wydaliny, lecz także znaczenia przenikające te materialności: kulturę jednorazowego użytku, zmedykalizowane rozwiązywanie problemów, ekologiczne odłączenie. Podobnie jak głębokie oceany, które zawierają cząstkowe zapisy z poprzednich epok geologicznych, woda zachowuje nasze antropomorficzne sekrety, nawet jeśli wolelibyśmy o nich zapomnieć. Nasza odległa, a także bliższa przeszłość powraca do nas zarówno w strugach, jak i powodziach” – w punkt definiuje hydroobieg zależności Astrida Neimanis.

Zapraszamy do poznawania, doświadczania i działania (lub zatrzymania).
 

Joanna Pańczak
kuratorka Generatora Malta