Debata Woda – kryzysy – migracje to pierwsze spotkanie otwierające cykl trzech dyskusji poświęconych relacji między tym, co związane z wodą, a zjawiskiem migracji. Odpowiemy na pytania, jak możemy opisać, powiązać i analizować zależności dotyczące eksploatacji zasobów wodnych ze zmianami klimatu, sytuacją polityczną, niezadowoleniem społecznym i tzw. kryzysem uchodźczym. W pierwszej części omówimy, jak najdłuższa susza na Bliskim Wschodzie, z lat 2006–2011, wpłynęła na wybuch protestów, wzrost cen i w ostateczności wojnę w Syrii, prowadząc m.in. do tzw. kryzysu uchodźczego. W drugiej części spotkania podejmiemy tematykę związaną z możliwościami interdyscyplinarnych działań artystów i organizacji pozarządowych oraz ich ograniczeń w kwestii sprawiedliwego dostępu do zasobów wodnych. Naszym celem będzie nie tylko ukazanie szczegółowych zależności między zarządzaniem zasobami wodnymi na świecie i zjawiskiem uchodźstwa, lecz także dyskusja nad formami działania.
prowadzenie: Katarzyna Czarnota
goście: Anna Skowera, Przemysław Wielgosz, Filip Wesołowskipartner wydarzenia: Polska Akcja Humanitarna www.suchefakty.pah.org.pl
DYSKUSJE WODA/MIGRACJE ONLINE
Celem serii trzech interdyscyplinarnych dyskusji online jest ukazanie szczegółowych powiązań między znaczeniem wody rozumianej nie tylko jako zasób, lecz także narzędzie polityczne, przestrzeń działania związana z ekologią i doświadczeniem migracji. W ramach cyklu odbędą się trzy dyskusje: Woda – kryzysy – migracje, Woda – miasto – migracje oraz Woda – solidarność – migracje. Zapraszamy do spotkania w interdyscyplinarnym gronie aktywistek, artystek, badaczy, architektów, a przede wszystkim osób, których bezpośrednio dotyczą omawiane tematy. Cykl Woda/Migracje jest organizowany przez oddolną grupę wspierającą i solidaryzującą się z uchodźczyniami i uchodźcami oraz osobami z doświadczeniem migracji – Poznańską Garażówkę, na zaproszenie Generatora Malta.
Anna Skowera – koordynatorka Misji Polskiej Akcji Humanitarnej w Somalii. Podczas debaty Anna Skowera opowie o konsekwencjach, jakie wywiera na społeczeństwo somalijskie brak dostępu do wody. Brak wody zatacza bardzo szerokie i niosące poważne konsekwencje społeczne kręgi. Negatywnie wpływa na edukację, w dużym stopniu dotyczy to młodych kobiet, które przez brak toalet w szkołach nie mogą kontynuować edukacji. Uniemożliwia zachowanie higieny i prowadzenie ośrodków opieki medycznej. Bez wody nie da się prowadzić gospodarstwa domowego, czy hodować zwierząt domowych. To także poważna bariera w rozwoju rolnictwa i przemysłu. W rejonie, w którym nie ma wystarczającej ilości czystej wody wzrasta w ogromnym stopniu ryzyko zakażeń chorobami i rozprzestrzeniania się wirusów.
Przemysław Wielgosz – dziennikarz i publicysta. Na przełomie lat 80. i 90. działał w ruchu anarchistycznym. Redagował pismo „Rewolta” i działał w polityczno-artystycznej wspólnocie Komuna Otwock. Obecnie jest redaktorem naczelnym polskiego wydania miesięcznika „Le Monde Diplomatique” oraz redaktorem naczelnym serii książkowych: „Biblioteki Le Monde diplomatique” i „Biblioteki alternatyw ekonomicznych”. Redagował również półrocznik polityczno-artystyczny „Lewą Nogą”. Publikował w „Nowym Robotniku”, „Nowym Tygodniku Popularnym”, „Trybunie”, „Recyklingu Idei”, „Wiadomościach Kulturalnych”, „Przeglądzie” i „Przekroju”. Jest m.in. autorem książki Opium globalizacji (2004), redaktorem i współautorem książek Koniec Europy jaką znamy (2013), TTIP – pułapka transatlantycka (2015), Dyktatura długu (2016) oraz Realny kapitalizm. Wokół teorii kapitału monopolistycznego (2018), współkurator wystawy Uchodźcy obecni-nieobecni w galerii księgarnia/wystawa (Kraków, listopad 2016). W swoich tekstach krytykuje globalny system kapitalistyczny i światową dominację USA. Popularyzuje myśl Róży Luksemburg.
Filip Wesołowski – członek projektu INTERPRT, w ramach którego jest odpowiedzialny za research, OSINT, produkcję materiałów audiowizualnych oraz wystaw. Jest absolwentem Wydziału „Artes Liberales” na Uniwersytecie Warszawskim. INTERPRT jest prowadzony przez grupę interdyscyplinarnych badaczy i projektantów przestrzennych. Wierzą, że ogólnodostępne dane geoprzestrzenne mogą umożliwić grupom działającym w ramach społeczeństwa obywatelskiego wykorzystanie materiałów dowodowych związanych ze środowiskiem naturalnym. Podejmują się długoterminowych dochodzeń w imieniu różnych grup, a także samodzielnie inicjują projekty badawcze, w ramach których tworzą filmy, interaktywne mapy i materiały dowodowe. Są częścią globalnej kampanii mającej na celu kryminalizację ekobójstwa w prawie międzynarodowym. Ich prace w zakresie kryminalistyki środowiskowej wspierają lokalne perspektywy. Współpracują z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego, międzynarodowymi prawnikami, naukowcami, organizacjami pozarządowymi, dziennikarzami i wiodącymi instytucjami kulturalnymi na całym świecie.
Katarzyna Czarnota – doktorantka na Wydziale Socjologii UAM, współrealizatorka projektów naukowo-aktywistycznych i badań z wykorzystaniem metodologii critical action-research. W ostatnich latach przy współpracy Instytutu Socjologii UAM, Pracowni Sztuki w Przestrzeni Społecznej UAP oraz Pracowni Pytań Granicznych UAM pracowała m.in. nad projektami dydaktycznymi: „Interwencja socjologiczna w kontekście sztuki współczesnej”, „Sztuka jako narzędzie krytyki społecznej. Rola artysty w procesie gentryfikacji” oraz „Migracje, migranci, kryzysy. Co wiemy o kryzysie uchodźczym?”. Jej artykuły były publikowane m.in. w polskiej edycji „Le Monde diplomatique”, „Czasie Kultury”, „Przekroju”. Czarnota zajmuje się tematyką społecznych nierówności, mieszkalnictwa, nowych form rasizmu, tzw. „kryzysu uchodźczego”, starając się łączyć teorię z praktyką. Członkini Poznańskiej Garażówki i Wielkopolskiego Stowarzyszenia Lokatorów.